Οι τελευταίες δύο σεζόν ήταν δύσκολες. Πολύ δύσκολες. Για έναν οργανισμό που είχε συνηθίσει να πρωταγωνιστεί, η ανυποληψία των δύο προηγούμενων σεζόν ήταν παράταιρη. Δεν μπορούσε να συνηθίσει ο φίλαθλος του Παναθηναϊκού να βλέπει την ομάδα τους στις τελευταίες θέσεις, σε ρόλο κομπάρσου μαζί με την Άλμπα και την Βιλερμπάν.
Χρειάστηκε μία απόφαση, την οποία ευτυχώς πήρε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ώστε ο “εξάστερος” να επιστρέψει εκεί που ανήκει, στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, δρομολογώντας τις εξελίξεις ώστε το ΟΑΚΑ να βαφτεί πράσινο, εκτόξευσε ταυτόχρονα και τον προϋπολογισμό της ομάδας για την τρέχουσα σεζόν, δίνοντας τα κλειδιά στον πιο επιτυχημένο προπονητή των τελευταίων ετών στην Ευρωλίγκα.
Ο κόσμος ήταν στο πλευρό της ομάδας ξανά και κάπως έτσι το μείγμα μετατράπηκε σε συνταγή επιτυχίας. Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε την κανονική διάρκεια με τρεις νίκες παραπάνω απ’ όσες είχε αθροιστικά τις δύο προηγούμενες σεζόν. Κατέκτησε την καλύτερη θέση και είχε το καλύτερο ποσοστό νικών (67.6%) στα οκτώ χρόνια που η Ευρωλίγκα έχει τη δομή ενιαίας λίγκας.
Ολοκλήρωσε τη σεζόν ως μία από τις δύο καλύτερες άμυνες της λίγκας για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2017-18. Πέτυχε το δεύτερο καλύτερο comeback στην Ευρωλίγκα του νέου format, με άλμα 12 νικών πίσω μόνο από το επίτευγμα της Εφές το 2018-19, που έκανε 13 παραπάνω νίκες από την προηγούμενη σεζόν. Κοινό στοιχείο φυσικά, ο Εργκίν Αταμάν.
Ανεξαρτήτως της κατάληξης που θα έχουν τα playoffs, ο Τούρκος τεχνικός είναι δίχως αμφιβολία ο προπονητής της χρονιάς για την Ευρωλίγκα. Βρήκε τον τρόπο να κάνει μία ομάδα με 11 νέους παίκτες όχι μόνο να σταθεί στα πόδια της, αλλά να πρωταγωνιστήσει, σε μία λίγκα που δεν συγχωρεί λάθη και κάθε αγώνας μετράει. Το μέγεθος της επιτυχίας τονίζεται ακόμα περισσότερο αν δει κανείς ποιες ομάδες άφησε πίσω του ο Παναθηναϊκός. Μονακό, Μπαρτσελόνα, Ολυμπιακός και Φενέρμπαχτσε. Σύνολα δουλεμένα για καιρό, χτισμένες ομάδες με χιλιόμετρα στις πλάτες τους. Hats off στον κόουτς Αταμάν.
Το βασικότερο που κατάφερε να μεταφέρει ο προπονητής των πρασίνων στους παίκτες του είναι την “απαίτηση” της νίκης. Αυτό που απαιτεί ο πρωταθλητισμός. Και οι παίκτες κατάλαβαν πως δεν δικαιούνται να αποτύχουν. Δεν υπήρχε περιθώριο λάθους. Είτε από φάση σε φάση, είτε από αγώνα σε αγώνα. Στο δεύτερο άστοχο σουτ, στο δεύτερο λάθος, ο Αταμάν τραβούσε στον πάγκο τον οποιονδήποτε. Και αυτό πότισε την ομάδα με μία μεγαλύτερη πίεση, που οι παίκτες κατάφεραν να μετατρέψουν σε αποτελεσματικότητα.
Στα αγωνιστικά, το παιχνίδι κόντρα στην Άλμπα μπορεί να άγχωσε λίγο περισσότερο από το αναμενόμενο το κοινό στο ΟΑΚΑ, όμως είναι και εν μέρει φυσιολογικό να υπάρχει χαλάρωση στην ομάδα στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Μετά από την μεγάλη προσπάθεια που καταβλήθηκε από τους παίκτες το τελευταίο διάστημα, με εκτός έδρας αγώνες που ο Παναθηναϊκός “έπρεπε” να κερδίσει, η Άλμπα Βερολίνου έμοιαζε με ιδανικό αντίπαλο για μία εύκολη φιέστα σε ένα γεμάτο γήπεδο. Υπήρξε χαλαρότητα και είναι φυσιολογικό.
Ο Παναθηναϊκός έπαιξε όσο ακριβώς χρειάστηκε για να πάρει τη νίκη, με τον Ναν να δείχνει για μία ακόμη φορά γιατί πρέπει πλέον να λογίζεται ως ένας εκ των κορυφαίων σκόρερ της Γηραιάς ηπείρου.
Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι παίκτες στην Ευρώπη με την δυνατότητα να σκοράρουν 26 πόντους μέσα σε ένα 20λεπτο και ο Αμερικανός είναι ένας από αυτούς. Ο Παναθηναϊκός κάνει μεγάλη προσπάθεια να εξασφαλίσει την παραμονή του στο ΟΑΚΑ και τα επόμενα χρόνια και θέλει αυτή του η προσπάθεια να τελεσφορήσει πριν το φινάλε της σεζόν.
ΥΓ: Ο Κώστας Αντετοκούνμπο έφερε στο παρκέ αυτό ακριβώς που θέλει ο Παναθηναϊκός από τον παίκτη πίσω από τον Ματίας Λεσόρ. Ενέργεια στην άμυνα, μπλοκ που δεν υπολογίζει ο αντίπαλος και πόντους από επιθετικά ριμπάουντ. Δεν είναι εύκολο να συνεισφέρεις πολλά σε μικρό χρόνο συμμετοχής και ο Κώστας το κατάφερε.
ΥΓ1: Ο Κώστας Σλούκας είναι “in the zone”. Τον τελευταίο μήνα πήρε τον Παναθηναϊκό από το χέρι και τον οδήγησε στην δεύτερη θέση, έχοντας την σιγουριά του παίκτη που έχει περπατήσει ξανά σε αυτά τα μονοπάτια.