Ο Εργκίν Αταμάν παραχώρησε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή Euro Insiders. Ο Τούρκος τεχνικός του Παναθηναϊκού Aktor μίλησε για όλους και για όλα που αφορούν τους «πράσινους», ενώ τοποθετήθηκε και για τον λόγο που επέλεξε να φέρει τον Τι Τζέι Σορτς στην Ελλάδα για λογαριασμό του Τριφυλλιού.
Μεταξύ άλλων, ο Αταμάν εκθείασε τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται ο Κώστας Σλούκας στον Παναθηναϊκό, τονίζοντας ότι αποτελεί τον κορυφαίο παίκτη στην Ευρώπη σε καταστάσεις pick and roll.
Παράλληλα, αποκάλυψε άγνωστες πτυχές του εαυτού του, αλλά και της μέχρι στιγμής συνεργασίας του με τον Παναθηναϊκό, σε μία απολαυστική συζήτηση στην εκπομπή Euro Insiders powered by Betsson.
Όπως πάντα, ο τεχνικός των επτά φορές πρωταθλητών Ευρώπης προχώρησε σε ατάκες που αναμένεται να συζητηθούν, κάτι που μας έχει συνηθίσει στις δημόσιες τοποθετήσεις του.
Δείτε τη συνέντευξη του Εργκίν Αταμάν:
Για το τι δεν πήγε καλά την περασμένη σεζόν στην Euroleague: «Υπήρχαν δύο πράγματα την περασμένη σεζόν. Ξεκινήσαμε την περσινή σεζόν για να κάνουμε το back to back στην Euroleague, αλλά στη μέση τη σεζόν, όταν χάσαμε τον Λεσόρ, όλοι πίστεψαν πως τελείωσε η σεζόν κι αποτύχαμε. Και μετά από μια βδομάδα χάσαμε και τον Γιούρτσεβεν, που ήταν το back up του για δύο μήνες. Αλλά κάναμε πολύ καλή δουλειά εκεί.
Πήραμε στον Γκάμπριελ, που δεν περνούσε καλά στη Μακάμπι και ήθελε να φύγει και τον πήραμε. Ήταν ένα πολύ καλός αμυντικός παίκτης. Και στα γκαρντ με τις εντυπωσιακές εμφανίσεις του Όσμαν, που βελτιωνόταν παιχνίδι με το παιχνίδι και φυσικά με τους βασικούς μας παίκτες, όπως ο Ναν και ο Σλούκας, φτάσαμε στο Final Four. Ήταν σπουδαίο για εμάς να φτάσουμε στο Final Four υπό αυτές τις συνθήκες, χωρίς τον καλύτερο σέντερ της Ευρώπης. Μετά στο Final Four παίξαμε άσχημα κόντρα στη Φενέρμπαχτσε.
Και σε αυτό το σημείο μας έλειψε ο Λεσόρ. Γιατί και την περασμένη σεζόν όλοι μιλούσαν για τον Ναν και τον Σλούκα, αλλά ο Λεσόρ ήταν τρομερός. Κάποιες φορές όταν τα γκαρντ σου δεν είναι σε καλή μέρα είναι δύσκολο να οργανώσεις το παιχνίδι. Στο ματς με τη Φενέρμπαχτσε τα γκαρντ μας δεν βρήκαν ρυθμό και μας έλειψε η ενέργεια και η δύναμη του Λεσόρ, που είχαμε την περασμένη σεζόν.
Και χάσαμε στον ημιτελικό. Αλλά αν σκεφτείς ότι ο Παναθηναϊκός στα τελευταία 13 χρόνια δεν είναι πάει στο Final Four και τα τελευταία δύο χρόνια πήγε σε δύο, είναι κάτι σπουδαίο. Η Ρεάλ δεν ήταν στο Final Four, η Μπαρτσελόνα, η Αρμάνι, οι σερβικές ομάδες επίσης. Η Εφές δεν ήταν. Αλλά φυσικά για τον κόσμο ήταν μια απογοήτευση και στεναχώρια».
Για τον λόγο που απέκτησε τον Σορτς ενώ είχε ήδη στα γκαρντ τους Ναν και Σλούκα: «Γιατί χωρίς τον Λεσόρ καταλάβαμε πως χρειάζεται κάποιος παίκτης να αλλάξει τον ρυθμό στην πορεία. Πολλές ομάδες όταν παίζαμε χωρίς τον Λεσόρ ξεκίνησαν να παίζουν άμυνα με αλλαγές εναντίον μας. Και πως μπορείς να κερδίσεις μια άμυνα με αλλαγές; Με το να εκμεταλλευτείς το miss match και να το μεταφέρεις στη ρακέτα από τους γκαρντ. Και βάλαμε και τον Ναν σε αυτή τη διαδικασία.
Ο Σλούκας δεν είναι ένας παίκτης που μπορεί να χρησιμοποιήσει το miss match. Είναι ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη στο πικ εν ρολ. Και ο Λορένζο Μπράουν ήταν ένας πολύ καλός παίκτης, αλλά παρόμοιος με τον Σλούκα. Σκεφτήκαμε να πάρουμε έναν διαφορετικό παίκτη και ο Σορτς ήταν ο καλύτερος παίκτης για αυτό. Είναι αδύνατον να τον σταματήσεις στο miss match. Είναι γρήγορος και μας έδωσε ώθηση στα miss match και στους αιφνιδιασμούς ώστε να βελτιώσουμε τον ρυθμό. Για αυτό τον πήραμε.
Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ καλός παίκτης, αλλά για μένα είναι η δουλειά μου είναι πιο δύσκολη. Γιατί δεν είναι εύκολο να κοουτσάρεις μια ομάδα με 10 καλούς παίκτες. Και ο Σπανούλης το είπε. Στην Μονακό είναι μια χαρά. Υπάρχει ο βασικός πόιντ γκαρντ και ο αναπληρωματικός. Το ίδιο και στη θέση του σέντερ. Το ροτέισον ένα σεταρισμένο. Στην ομάδα δεν μπορείς να το κάνεις. Γιατί έχουμε έχουμε τρία γκαρντ, τρεις παίκτες στο “3”, Γκριγκόνις,
Όσμαν και Ρογκαβόπουλο, όπου πρέπει να κάνεις έναν συνδυασμό με αυτούς. Αλλά η σεζόν στην Euroleague είναι πολύ μεγάλη. Μπορεί στην πορεία να έχεις τραυματισμούς, προβλήματα υγείας. Αν θες να πετύχεις μεγάλους στόχους πρέπει να έχεις μεγάλο ρόστερ. Σε μεμονωμένα ματς είναι όντως πρόβλημα γιατί όλοι θέλουν να παίξουν και είναι φυσιολογικό.
Όλοι στις προηγούμενες ομάδες τους έπαιζαν 30 λεπτά. Και είχαν και την μπάλα στα χέρια τους. Αλλά και για μένα είναι κάτι καινούριο. Αλλά και για μένα είναι κάτι καινούριο. Γιατί μου αρέσει το στυλ του NBA. Να έχω 5 βασικούς και από εκεί και πέρα στον 6ο και 7ο παίκτη. Αλλά στο ΝΒΑ είναι εύκολο γιατί η σεζόν εκεί είναι soft. Αλλά είναι πλεονέκτημα να έχεις αυτό το ρόστερ στην Euroleague. Πιστέψτε με η δουλειά μας είναι πιο δύσκολη τώρα».
Για την προσαρμογή του Σορτς και τα σχόλια του Μονέκε: «Πριν αναφερθούμε σε αυτό πρέπει να πούμε κάποια άλλα πράγματα. Είναι ένας old school προπονητής. Κάποιοι παίκτες μιλάνε για άλλες ομάδες. Για στρατηγικές, πλάνα κλπ. Γιατί μιλάνε; Κοιτα τη δική σου ομάδα. Και το έχω πει κάποιες φορές. Λες για τις άλλες ομάδες, γιατί δεν λες για τη δική σου στον δικό σου προπονητή ώστε να μην χάνεις; Τον βλέπω τον Μονέκε. Είμαστε φίλοι. Και δεν είναι μόνο αυτός.
Το βλέπω και με άλλους παίκτες. Λένε το ένα και το άλλο. Γιατί γίνεται αυτό; Δεν είναι κάτι σωστό. Οι παίκτες θα πρέπει να συγκεντρωθούν στη δουλειά τους. Αν ένας από τους παίκτες μου μιλήσει για άλλη ομάδα, άλλον προπονητή κι άλλο παίκτη, θα τον καλέσω και θα του πω να σταματήσει και αν κοιτάει τη δουλειά του. Γιατί αν μια άλλη ομάδα κάνει λάθη, τότε θα είναι καλύτερα για εμάς.
Μετά από αυτό πολλοί παίκτες θα μου επιτεθούν. Αλλά ας το κάνουν, δεν έχω πρόβλημα. Αλλά δεν πιστεύω ότι είναι κάτι που δείχνει σεβασμό. Πρέπει να σεβόμαστε τις άλλες ομάδες, τους άλλους παίκτες και τους προπονητές. Εσείς κι δημοσιογράφοι μπορείτε να μιλάτε. Είναι φυσιολογικό γιατί είναι οι δουλειά σας.
Αλλά ο Σορτς είναι ένας πολύ έμπειρος και έξυπνος παίκτης. Στο δικό μου σύστημα αν είσαι καλός θα παίξεις. Αν δεν κάνεις καλά τη δουλειά σου στο σύστημα, ακόμα κι αν είσαι ο καλύτερος παίκτης, σε ένα ματς δεν θα παίξεις πολύ. Σκεφτείτε ότι στη δική μας ομάδα στο παιχνίδι με την Μπασκόνια ο Ναν κέρδισε μόνος του. Σε όλο το τελευταίο δεκάλεπτο και στην τελευταία φάση. Όπου κερδίσαμε μετά από 7 χρόνια. Δεν παίξαμε καλά, αλλά ο Ναν κέρδισε το ματς.
Μια βδομάδα νωρίτερα ο Ναν έπαιξε μόνο 15 λεπτά κόντρα στην Εφές. Και ο Σλούκας με την Μπασκόνια δεν έπαιξε και ήταν αναστατωμένος γιατί δεν έπαιξε. Και με την Εφές έκανε το παιχνίδι της ζωής του στις ασίστ. Ο Σορτς στο παιχνίδι με τη Μακάμπι ήταν αυτός που μας έκανε να κερδίσουμε. Αυτό μπορεί να συμβεί. Αυτό είναι το σημαντικό. Ότι οι παίκτες ξέρουν πως αν κάνουν καλά τη δουλειά τους, θα παίξουν. Και το έχω ξαναπεί. Μπορεί να παίξουν και 40 λεπτά. Αν ξεκινήσεις και είσαι καλός αμυντικά κι επιθετικά, θα παίξεις 40 λεπτά. Το είδατε και στην Τουρκία με τον Όσμαν, που έπαιξε 40 λεπτά. Το ίδιο και ο Λάρκιν.
Και ο Ναν μπορεί να παίξει 38-39. Αυτά αν μου πουν ότι δεν έχουν κουραστεί. Αλλά υπάρξουν λεπτά στο ματς που βλέπω ότι δεν είναι στο στυλ τους και κάνω αλλαγές. Όλοι πρέπει να είναι έτοιμοι να παίξουν το παιχνίδι τους. Κάποιες φορές επίσης μπορεί κάποιος να παίξει 3-4 λεπτά, να μην είναι καλός και να μην ξαναπαίξει. Κι αυτό μπορεί να συμβεί.
Ετσι είναι ο αθλητισμός. Το ξέρω ότι δεν είναι εύκολο για τους βασικούς. Αλλά το πιο σημαντικό και στους βασικούς είναι η χημεία. Ο Σορτς είναι ένας εξαιρετικός παίκτης, αλλά δεν έχει εμπειρία από Final Four. Ήταν στην Παρί κι όλοι έλεγαν για την Παρί πέρσι. Αλλά δεν πήγε στο Final Four κι έχασε 3-0. Γιατί ήρθε στον Παναθηναϊκό; Για να πάρει την Euroleague. Οπότε πρέπει να περάσει από κάποιες δοκιμασίες».
Για το τι συνέβη στους περσινούς τελικούς: «Πρώτα από όλα, φυσικά, και οι δύο ομάδες ήταν δυσαρεστημένες, λόγω του Final Four. Είχαμε χάσει στο ημιτελικό. Ήταν και ο Ολυμπιακός από τα φαβορί. Αυτό μας έβαλε στρες και στους δύο. Πιστεύω πως σε πολλές χώρες υπάρχουν ντέρμπι με τέτοια ατμόσφαιρα. Όμως, κάτι άρχισε να γίνεται πιο έντονο από το μπάσκετ σε αυτή τη σειρά των τελικών.
Δεν θέλω να πω κάτι για άλλες ομάδες. Έκανα και εγώ λάθη σε αυτούς τους τελικούς. Και εγώ και οι παίκτες είχαμε εμπλοκή σε αυτή την κατάσταση. Πήραμε το πλεονέκτημα, με 1-0. Είχαμε το πλεονέκτημα έδρας. Όμως, ήταν μια αγχώδης κατάστασης. Ύστερα από μια ήττα στον Πειραιά έπρεπε να έχουμε περισσότερο κίνητρο. Ωστόσο, ακύρωσαν το παιχνίδι, άλλαξαν την ημερομηνία. Μίλησαν μεταξύ τους. Υπήρχαν συζητήσεις ακόμα και για οριστική ακύρωση.
Φυσικά, όλοι κάτι χάσαμε από αυτό. Δεν είναι εύκολο. Δεν μπορεί να το καταλάβει κάποιος έξω από τα σπορ. Έγιναν όλα μέσα σε δυο μέρες. Περίμενα για δυο ώρες στο δικαστήριο. Ο Ολυμπιακός είχε τρεις δικηγόρους να μου επιτίθεται, να με ρωτούν γιατί είπα το ένα και το άλλο. Μπάσκετ παίζουμε. Πού είμαστε; Στις ΗΠΑ; Στο Λονδίνο;
Έχασα και εγώ κάτι. Όπως και οι παίκτες μου. Ο Σλούκας ήταν εκεί, στο δικαστήριο. Μας είπαν να συνεχίσουμε τα ματς μετά από τρεις μέρες. Τι είναι αυτό; Την μέρα του αγώνα ήμασταν στο γήπεδο. Μετά χάσαμε την νοοτροπία μας και το πλεονέκτημα έδρας. Ο Ολυμπιακός πήρε το πλεονέκτημα έδρας και μας κέρδισε. Σε ένα Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός πρέπει να είσαι έτοιμος σωματικά, πνευματικά. Χάσαμε την νοοτροπία μας στους τελικούς».
Για το γεγονός πως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε ζητήσει νίκη με 3-0 στους τελικούς και αν αυτό έβαλε πίεση ή έδωσε επιπλέον κίνητρο: «Όχι, δεν ήταν κάτι επιπλέον. Ο κ. Γιαννακόπουλος είναι πρόεδρος με υπομονή, μας δίνει κίνητρο, μας στηρίζει όλους. Του αρέσει να δείχνει την αυτοπεποίθηση που έχει στην ομάδα. Είχαμε χάσει και το Final Four. Ίσως αυτό ήταν κάτι διαφορετικό για τους παίκτες του Ολυμπιακού. Ίσως το κράτησαν, ίσως το χρησιμοποίησαν. Για εμάς δεν ήταν κάτι λάθος. Είδαμε την αυτοπεποίθηση που έχει σε εμάς».
Για τη σχέση του με τον Γιαννακόπουλο: «Είναι εξαιρετική. Είμαστε σαν οικογένεια, με όλα τα μέλη της οικογένειας Γιαννακόπουλου, εμένα, τους παίκτες, τις οικογένειές μας. Γνωρίζουμε πως κάνουμε μια δουλειά βέβαια. Στον κ. Γιαννακόπουλο αρέσει να τα δίνει όλα για την ομάδα. Δεν εννοώ μόνο το μπάτζετ.
Του αρέσει να δίνει το συναίσθημά του, την εμπειρία του. Μας αρέσει και εμάς. Και εγώ δίνω τα πάντα στην ομάδα. Πιστεύω πως σε αυτά τα δύο χρόνια έχουμε κάνει σπουδαία πράγματα για τον Παναθηναϊκό. Μιλάμε για ένα άθλημα. Όταν φτάνεις στην κορυφή και χάνεις για λίγο, ο κόσμος στέκεται στην ήττα. Δεν θυμάται τι έγινε για 5-10 χρόνια.
Δεν ήταν εύκολο να κρατήσεις τον Παναθηναϊκό από την τελευταία θέση στην πρώτη. Δεν ξέρω αν αυτή τη σεζόν θα πάρουμε τον τίτλο ή όχι. Όλοι θέλουν να κερδίσουν, θα το προσπαθήσουμε. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός είναι το καλύτερο περιβάλλον στην Ευρώπη. Έχει μπάτζετ, που έρχεται από τον κόσμο. Κάθε ματς είναι sold out.
Σκεφτείτε το. Σε κάθε ματς 20.000 οπαδοί, εισιτήρια διαρκείας, χορηγοί. Συναίσθημα. Συναισθήματα που η ομάδα έχει δώσει αυτή τη διετία σε όλη την ελληνική μπασκετική κοινότητα. Όλα αυτά τα χτίσαμε μαζί με τον κ. Γιαννακόπουλο, την οικογένειά του, το επιτελείο και τους παίκτες».
Για το πιο σημαντικό που θέλει να πετύχει ο ίδιος στο μέλλον: «Θέλω να συνεχίσω να κατακτώ την Euroleague. Έχω σπουδαία ομάδα στα χέρια μου. Σέβομαι τις υπόλοιπες ομάδες που είναι υποψήφιες για τον τίτλο. Έχω δύο τίτλους. Ο πρώτος είναι να συνεχίσω να κατακτώ την Euroleague. Να συνεχίσω. Την τελευταία πενταετία έχω τρεις.
Έχασα δύο, αλλά ήμασταν εκεί, στο Final Four. Ο άλλος στόχος είναι να παίξω στο Παγκόσμιο Κύπελλο με την Τουρκία και μετά στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λος Άντζελες, για να παλέψουμε για ένα μετάλλιο. Αυτός είναι ο δεύτερος στόχος μου. Ίσως αν φτάσω στο μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων το 2028, αν αγωνιστούμε εκεί, ίσως μετά από αυτά να δώσω τη δουλειά μου στον γιο μου».
Για το αν υπάρχει περίπτωση να πάει στο ΝΒΑ και αν είχε σοβαρή πρόταση από ομάδα του «μαγικού κόσμου»: «Ναι, βλέπω τον εαυτό μου στο ΝΒΑ. Όμως, στο NBA Europe (σ.σ. γέλια). Ίσως το ΝΒΑ και η Euroleague ενωθούν και γίνω τελικά ένας NBA coach. Βασικά, δεν σκέφτομαι τώρα τις ΗΠΑ. Δεν ξέρω. Έχουν άλλη νοοτροπία.
Είμαι προπονητής του Παναθηναϊκού μέχρι το 2027, έχω συμβόλαιο. Αν έρθουν μετά ομάδες από το ΝΒΑ, για κάποιες σοβαρές προτάσεις, θα τις συζητήσω. Όμως, ειλικρινά, δεν είχα καμία σοβαρή πρόταση από το ΝΒΑ. Είμαι πάντα ειλικρινής. Κανείς δεν ήρθε. Ίσως στο μέλλον πάει ο Αταμάν, ίσως προσεγγίσουν τον Αταμάν Junior».