Η Βαρβάρα Φανίδη γράφει για το “αντίο” του Ιωάννη Παπαπέτρου, ο οποίος στα 31 πήρε την απόφαση να ολοκληρώσει τη γεμάτη τίτλους καριέρα του, όπου όντας πραγματικός Κύριος, απέδειξε το ήθος του σε όλα του τα μπασκετικά βήματα και είναι παράδειγμα προς μίμηση για την επόμενη γενιά!
Τελικά η φετινή χρονιά αποδείχθηκε το “Last Dance” του Ιωάννη Παπαπέτρου! Ο Έλληνας φόργουορντ προσπάθησε να επιστρέψει από τον τραυματισμό στο γόνατο, αλλά τελικά αποδείχθηκε… ανίκητος αντίπαλος και ήταν ουσιαστικά ήταν το μόνο που τον νίκησε και έτσι πλέον έγινε… πολίτης! Μια καριέρα που σταμάτησε μεν στα 31, αλλά μέσα σ’ αυτό το διάστημα γεύτηκε τα πάντα!
Γέννημα θρέμμα “πράσινος”, έζησε όλες τις κορυφές Ελλάδα και Ευρώπης με την αγαπημένη του φανέλα και κάθε τίτλο τον πανηγύρισε σαν μικρό παιδί, σαν να ήταν ο πρώτος του, δείχνοντας την κάθε λαχτάρα για κάθε κούπα, μιας και για όλους “μάτωσε” στην κυριολεξία και πάντα έβγαινε νικητής!
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η ημέρα που… άρχισαν όλα!
Η πρώτη επαφή με αυτό θα ζούσε στο μέλλον ήταν το 1998 και πιο συγκεκριμένα στις 30 Μαΐου! Ο Παναθηναϊκός επέστρεφε στο θρόνο του Πρωταθλητή, μετά από 14 χρόνια, και στην αγκαλιά του πατέρα του Αργύρη Παπαπέτρου, όντας 4 ετών, και παρακολουθούσε τη φιέστα, αλλά και τον μπαμπά του να παίζει (έστω και σαν καλεσμένος σε προγραμματισμένο αγώνα των παλαιμάχων με την ομάδας του 1984), θέλοντας να ενώσει την ομάδα που είχε κατακτήσει το τελευταίο πρωτάθλημα) και αυτή ήταν η πρώτη… γεύση από αυτά που θα γευόταν τα επόμενα χρόνια!
Στο ΟΑΚΑ μέσω… ΣΕΦ!
Η στιγμή που άλλαξαν όλα ήταν το καλοκαίρι του 2018! Ο “Πάπι” για μια 5ετία φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού και εκεί έπαιξε στο υψηλό επίπεδο. Όμως εκείνο το καλοκαίρι έγινε η μεγάλη… αλλαγή. Κάνοντας το δρομολόγιο ΣΕΦ – ΟΑΚΑ, έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στο συμβόλαιο με το Τριφύλλι και εκεί άρχισε η καταμέτρηση των τίτλων.
Δεν ήταν ο πρώτος παίκτης που ήρθε από το Φάληρο στο Μαρούσι, αλλά η περίπτωση του ήταν αρκετά διαφορετική. Ο Παπαπέτρου ήταν γέννημα θρέμμα Παναθηναϊκός και ήθελε να φορέσει τη φανέλα που πρωταγωνίστησε και ο πατέρας του. Μπορεί με το που τελείωσε τις σπουδές του να μην πήγε στο σύλλογο της καρδιάς του, αλλά δεν θα μπορούσε να αλλάξει το πεπρωμένο του.
Το… 10 το καλό του πατέρα του και η συλλογή τίτλων!
Έμεινε έξι χρόνια σε δύο διαφορετικές περιόδους. Γνώρισε μεγάλες στιγμές αρχικά με την κατάκτηση του double το 2019, όντας μάλιστα και εκ των πρωταγωνιστών εκείνη τη χρονιά, έχοντας συμπαίκτες τους Νικ Καλάθη, Τζέιμς Γκιστ, Στεφάν Λάσμε και τους… νεαρούς Ντίνο Μήτογλου και Γιώργο Παπαγιάννη και τον συμπαίκτη του στον Ολυμπιακό Ματ Λοτζέσκι.
Πήρε τη φανέλα… βασικού και την τίμησε με το παραπάνω και μάλιστα παίζοντας 21.1 λεπτά και η σιγουρά που έδειχνε στο παιχνίδι του ήταν μεστό ενώ πήρε μέρος και στα playoffs της Euroleague την ίδια χρονιά.
Μετά ήρθε η σεζόν της πανδημίας. Οι «πράσινοι» πήραν τυπικά το πρωτάθλημα και στην Euroleague κατάφεραν να κάνουν ένα δυνατό ντεμαράζ στο δεύτερο γύρο, αλλά το εντός παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στις 5 Μαρτίου, έμελλε να ήταν ο τελευταίος της εκείνης της χρονιάς.
Στις 14 Νοεμβρίου 2019 πέτυχε 39 πόντους απέναντι στην Άλμπα Βερολίνου (9/10 δίποντα, 6/12 τρίποντα, 3/4 βολές), τους περισσότερους που έχει πετύχει Έλληνας παίκτης στην Euroleague από τη σύστασή της το 2001.
Μάλιστα τη σεζόν 2020-2021 πήρε και το χρίσμα του αρχηγού και κατέκτησε το πρώτο του νταμπλ ως… captain, κάνοντας μάλιστα και την καλύτερη του σεζόν με την πράσινη φανέλα με εκπληκτικά νούμερα. Με μέσο όρο 25 λεπτά, ο Παπαπέτρου ολοκλήρωσε τη σεζόν με 13.9 πόντους, ενώ αναδείχθηκε και MVP του Πρωταθλήματος, ενώ εκείνη τη χρονιά κατέκτησε και το Super Cup.
Μπορεί το 2021 εντός των συνόρων να μην είχε αντίπαλο, αλλά με τον… εφιάλτη εσόδων-εξόδων, στην Ευρώπη ήταν από τους ουραγούς και αρκετοί παίκτες είχαν φύγει. Όχι όμως αυτός, καθώς όχι μόνο δεν πήδηξε το… καράβι, αλλά έμεινε σαν πιστός στρατιώτης.
Η ομάδα βολόδερνε στις τελευταίες θέσεις της Euroleague (με το 2022 να τερματίζει στη 13η θέση) , καθώς υστερούσε σε budget και ποιότητα, αλλά έβαλε πλάτη στα πολύ δύσκολα και έμεινε εκεί δίπλα στην ομάδα, που ήταν η δεύτερη οικογένεια του.
Την επόμενη σεζόν αποφάσισε να κάνε μίνι… διακοπή του με τον σύλλογο, μιας και ήθελε να αγωνιστεί δίπλα στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην Παρτιζάν, αλλά ήξερε μέσα του πως η επιστροφή του στην ομάδα που αγάπησε και αγαπήθηκε δεν θα αργούσε!
Ανέβηκε στο μπασκετικό… Έβερεστ με δική του… υπογραφή!
Η επιστροφή στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 2023 ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Με ρόλο πια που γνώριζε ότι δεν θα ήταν «πρώτο βιολί», αλλά με εμπειρία και γνώση, μπήκε στη μάχη και συμμετείχε σε μια χρονιά μαγική, με κατάκτηση της Euroleague που του έλειπε (2024) και του πρωταθλήματος Ελλάδας με ανατροπή από 0-2 (2024).
Μάλιστα ήταν ο άνθρωπος που έκανε την… αρχή του περσινού έπους, μιας και το τεράστιο τρίποντο που πέτυχε στο Βελιγράδι στο Game 4 κόντρα στην Μακάμπι έκανε τη διαφορά 82-75 υπέρ της “ομάδα του λαού”. Το σκορ στα playoffs στο 2-1 υπέρ των Ισραηλινών και ο Παναθηναϊκός ήταν με την πλάτη στον τοίχο. Ο Παπαπέτρου όμως με κρύο αίμα, σημαδεύει από τη γωνία και “γράφει” το 82-78 και ουσιαστικά αυτό το καλάθι έφερε το έπος του Βερολίνου.
Έτσι στην πρωτεύουσα της Γερμανίας κατέκτησε τον μόνο τίτλο που έλειπε από το πλούσιο παλμαρέ του. Για πρώτη φορά στην καριέρα του κατακτούσε την κορυφή της Ευρώπης και εκεί δεν… άντεξε και ξέσπασε! Κλάμα χαράς, δάκρυα ανακούφισης όπου πέτυχε αυτό που ονειρευόταν από παιδί, να πάρει τη Euroleague με την ομάδα της καρδιάς του και το έδειξε με τον πιο χαρακτηριστικό και κυρίως συγκινητικό τρόπο.
Ο τραυματισμός που έφερε το τέλος!
Η χρονιά αυτή με τις χαρές έφερε και τη μεγάλη πίκρα, που ήταν η αρχή του… τέλους! Ο σοβαρός του τραυματισμός του στο γόνατο και η εγχείρηση δεν επέτρεψε να είναι ο ίδιος παίκτης και ήταν ο σοβαρότερος λόγος για την οριστική απόφασή του. Όμως δεν παραπονέθηκε ποτέ, δεν “διέρρεε” τίποτα, αλλά και κανένας δεν φανταζόταν όταν
Κύριος ήρθε και κύριος τελείωσε!
Μπορεί το τέλος της καριέρας του να μην ήρθε με τον τίτλο του Πρωταθλήματος, αλλά ο επαγγελματισμός του πρέπει να διδαχθεί για κάθε παιδί που θέλει να ασχοληθεί με το μπάσκετ, όντας… κύριος με το “Κ” κεφαλαίο, από την αρχή της καριέρας του, μέχρι το τέλος!