Η Βαρβάρα Φανίδη γράφει για τη μεγαλειώδη νύχτα, μέχρι την επόμενη του Παναθηναϊκού τη φετινή σεζόν και την επιστροφή στο μεγάλο ραντεβού της Euroleague μετά από 12 χρόνια, αλλά και τη δίψα των παικτών του Τριφυλλιού για το 7ο τρόπαιο.
Μαγική νύχτα ήταν η 7η Μαΐου για τον Παναθηναϊκό, φέρνοντας σε όλους μνήμες του παρελθόντος. Μια πραγματική ονείρωξη και μια δικαίωση όλων των κόπων της φετινής σεζόν, όπου από την αρχή της σεζόν ξεκίνησε με εμπόδια και αμφισβήτηση, στην πορεία οι ίδιοι οι παίκτες απέδειξαν πως ήρθαν για φέρουν το Τριφύλλι στην κορυφή και κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ ήρθε η επισφράγιση όλης αυτής πορείας, μέχρι το Βερολίνο.
Κακά τα ψέματα τα 12 χρόνια χωρίς Final 4 ήταν πάρα πολλά για τους “πράσινους”, όταν από το 2002 μέχρι το 2012 είχε 7 παρουσίες στο μεγάλο ευρωπαϊκό ραντεβού και η φετινή σεζόν έφερε την αφετηρία της συλλόγου για την επιστροφή του στην ελιτ της Ευρώπης.
Η προηγούμενη τριετία πήγε πολλά βήματα πίσω τον Παναθηναϊκό, καθώς το καθεστώς που υπήρχε (έσοδα – έξοδα) δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια για μια διάκριση και δυστυχώς αποτυπώθηκε και από τις θέσεις που που ήταν όλα αυτά τα χρόνια στη Euroleague, μιας και ήταν στα πολύ χαμηλά στρώματα, όντας μόνο πάνω από ομάδες όπως η Βιλερμπάν και Άλμπα Βερολίνου.
Ο μόνος στόχος το τρόπαιο!
Ειδικά τη φετινή σεζόν το Τριφύλλι κατάφερε κάτι μοναδικό στην Ευρώπη. Οι 15 θέσεις που κάλυψε μέσα σε 12 μήνες (από την 17η πέρσι στη 2η φέτος) αποτελούν μια τεράστια επιτυχία, η οποία φέρνει φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, μιας και όπως έκαναν στο παρελθόν οι Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος, έβαλε αρκετά χρήματα και τα αποτελέσματα ήταν εμφανή από νωρίς.
Πλέον πάει στο Βερολίνο όντας το αουτσάιντερ για το τρόπαιο, όπου αυτό είναι καλό για τους παίκτες του Εργκίν Αταμάν, μιας και δεν θα έχουν το “πρέπει” και έτσι θα μπορέσουν να παίξουν το παιχνίδι του και ευχής όλων να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής με το πολυπόθητο 7ο τρόπαιο! Εδώ που έφτασαν οι «πράσινοι» είναι ο μόνος στόχος πλέον είναι το τρόπαιο!
Ο Σλούκας έκανε την αρχή, ο Ναν το “αποτελείωσε”!
Η Μακάμπι ήταν η ομάδα που πάντα… έβγαζε το λάδι του Παναθηναϊκού από τα πρώτα λεπτά του αγώνα, μιας και 5ο σερί ματς και 7ο συνολικά φέτος οι Ισραηλινοί μπήκαν πιο διαβασμένα και εκμεταλλεύθηκαν το νωθρό ξεκίνημα των παικτών του Εξάστερου, αλλά αυτή τη φορά οι “πράσινοι” δεν επέτρεψαν να χτίσουν διαφορά και στη συνέχεια ανέβασαν ρυθμούς και όταν υπήρξε βελτίωση της άμυνας, μπήκαν και τα μεγάλα σουτ και η συνέχεια ήταν γνωστή.
Μεγάλος πρωταγωνιστής αυτής της σειράς ήταν αναμφισβήτητα ο Κώστας Σλούκας, ο οποίος ήταν το μυαλό και η ψυχή του φετινού Παναθηναϊκού. Ο αρχηγός του Τριφυλλιού πραγματοποιεί μίας από τις καλύτερες σεζόν της καριέρας και κυρίως την πιο ώριμη με τα τα play off να δείχνουν του λόγου το αληθές.
Τι κι αν έμεινε άποντος στο Game 3, ήταν… εξαίρεση που όχι όμως δεν τον κατέβαλε, αλλά έδωσε άμεσα τις απαντήσεις. Τα νούμερα που είχε με τη Μακάμπι ήταν ασύλληπτα! Συνολικά είχε 15.2 πόντους, 5.6 ασίστ, 4.6 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο, 1.6 λάθη, 20.6 PIR, ενώ σούταρε με 73% στα δίποντα, 40% στα τρίποντα και και 93% στις βολές, και απέδειξε πως η ηλικία του (35) είναι απλά ένας αριθμός!
Όμως ο δεύτερος παίκτης που ουσιαστικά τελείωσε τη σειρά ήταν ο Κέντρικ Ναν. Παίζοντας για πρώτη φορά σε best of 5 σειρά, έδειξε ότι είναι ο παίκτης που θα ηγηθεί στην επίθεση. Μπορεί στα πρώτα δύο παιχνίδια να ήταν η… σκιά του εαυτού του, με το άγχος και τη νευρικότητα να ήταν διάχυτη, αλλά στα επόμενα τρία παιχνίδια ήταν ο “killer” που κατατρόπωνε τις άμυνες στη regular season.
Έχοντας 19.2 πόντους, 3.4 ριμπάουντ και 2.8 ασίστ με 49% στα δίποντα, 52% στα τρίποντα και 86% στις βολές, ο Αμερικανός γκαρντ ήταν ο παίκτης που άλλαξε όλη τη χρονιά στο Παναθηναϊκό, μιας με την προσθήκη του, έφεραν τα πάνω κάτω στην Ευρώπη και όλοι προσπαθούσαν να τον σταματήσουν, αλλά ήταν… αδύνατο.
Η… αλλαγή στο τσιπάκι που έφερε τη εκτόξευση!
Όσο αφορά στο Game 5 οι δύο ομάδες πήγαιναν χεράκι χεράκι στο σκορ και μάλιστα στο 27′, το τρίποντο του Ταμίρ Μπλατ που έγραψε το 54-56 και έδωσε μια αναθάρρηση στη Μακάμπι, αλλά εκεί ο Αταμάν έβγαλε… άσο από το μανίκι του. Ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης μπήκε στη θέση του τραυματισμένου Σλούκα και έφαγε τα συκώτια του Λορέντζο Μπράουν, που χρειάστηκε 10 αγωνιστικά λεπτά για να ξεφορτωθεί τον Έλληνα άσο που του έκανε τη ζωή… μαρτύριο.
Ο Κώστας Αντετοκούνμπο έδωσε μερικές ανάσες στον συγκινητικό Λεσόρ και βοήθησε για να καθαρίσει το μυαλό του Γάλλου από το φορτίο των χαμένων βολών (3/14). Ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ ήρθε από το ιατρείο για να βοηθήσει τον Ντίνο Μήτογλου, ο Ιωάννης Παπαπέτρου άναψε το φυτίλι με τη φλόγα που έκαιγε μέσα του και ο Κέντρικ Ναν βάλθηκε να υπενθυμίζει ότι σκόρερ σαν αυτόν δεν υπάρχει στην Ευρώπη.
Η δικαίωση του Παπαπέτρου και τα δίκαια πανηγύρια στο τέλος!
Ένας παίκτης που έκανε εκπληκτικά play off ήταν αναμφισβήτητα ο Ιωάννης Παπαπέτρου, ο οποίος ήταν από τους άτυχους παίκτες της φετινής σεζόν. Ορισμένοι τραυματισμοί δεν του επέτρεψαν να βρει τον εαυτό του και σε συνδυασμό με το χειρουργείο που έκανε και τον άφησε 3 μήνες εκτός, τον άφησε εκτός ρυθμού και έπρεπε να καλύψει… χιλιόμετρα για να φτάσει τους συμπαίκτες του!
Η αρχή έγινε στο παιχνίδι με τη Μπάγερν στο Μόναχο, όπου έδειξε το πρώτο δείγμα, αλλά στα παιχνίδια με τη Μακάμπι ήταν ο Ιωάννης που όλοι ξέραμε και όντας “απελευθερωμένος” από το βάρος του αρχηγού που είχε στην πρώτη του θητεία στον Παναθηναϊκό και από τος 5.5 πόντους και 1.3 ριμπάουντ στα 9 παιχνίδια που αγωνίστηκε στη regular season, τα νούμερα του στα play off εκτοξεύθηκαν.
Σε 5 αγώνες ο “Πάπι” είχε 10.0 μ.ο. με 46.2% στα δίποντα, το εκπληκτικό 57.9% στα τρίποντα 57.9% και 83.3% στις βολές, έγινε ο παίκτης που άλλαξε τις ισορροπίες των αγώνων, μπαίνοντας στην εξίσωση του rotation του Αταμάν στο πιο κατάλληλο σημείο και έδειξε πως στα 30 του είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Με ώριμες αποφάσεις και κυρίως με ψύχραιμες αντιδράσεις, έδειξε πως η επιστροφή του στον Παναθηναϊκό ήταν από τις αποφάσεις που άλλαξαν τη σεζόν.
ΥΓ: Ο κόσμος ήταν ένα… όνειρο! Οι 20.000 και πάνω οπαδοί μετέτρεψαν το ΟΑΚΑ σε μια κολασμένη ατμόσφαιρα που όχι μόνο τη Μακάμπι, αλλά οποιαδήποτε ομάδα θα λύγιζε από την πίεση που έβγαζαν και αποτέλεσαν τον καλύτερο 6ο παίκτη του Τριφυλλιού στη φετινή διοργάνωση.