Η Βαρβάρα Φανίδη γράφει για την ονειρεμένη σεζόν του Παναθηναϊκού, βγαλμένη από κάθε φαντασία, την ηγετική παρουσία του Κώστα Σλούκα, που πραγματοποίησε την καλύτερη του αγωνιστική χρονιά και στη σωστή απόφαση που πήρε ερχόμενος στο Τριφύλλι, την δικαίωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, αλλά και για τον… τρόπο του Αταμάν!
Αν κάποιος μας έλεγε, ένα χρόνο πριν, ότι ο Παναθηναϊκός θα έκανε την ολική επαναφορά και ότι θα επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπης και της Ελλάδας με νέα ομάδα, ή θα τον λέγαμε τρελό ή ότι έχει… βλέπει όνειρα.
Κακά τα ψέματα το Τριφύλλι χρειαζόταν ένα τεράστιο “ηλεκτροσόκ”! Η διετία που πέρασε με τα “έσοδα – έξοδα”, η αγωνιστική καθίζηση που είχε περιέλθει και ο χλευασμός που εισέπραξε από τον Ολυμπιακό, ήταν η καλύτερη αφορμή για το ολικό rebuild. Συνήθως αυτό χρειάζεται ένας εύλογος χρόνος για να παρουσιαστεί ένα αξιοπρεπές σύνολο, αλλά οι “πράσινοι” κατάφεραν σε χρόνο ρεκόρ να επαναφέρουν το medality που δημιούργησαν οι ίδιοι, αλλά και εδραίωσαν τα τελευταία 26 χρόνια.
Οι 11 μήνες που άλλαξαν την ιστορία!
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ήταν ο αρχιμάστορας της φετινής σεζόν, μιας και πήρε τα κατάλληλα εργαλεία και ο Παναθηναϊκός έφτασε σε σύντομο χρονικό διάστημα στο… θρόνο του! Το πρώτο που έκανε ήταν να πάρει ότι καλύτερο κυκλοφορούσε σε προπονητή στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.
Ο Εργκίν Αταμάν είχε δείξει έργο στην Αναντολού Εφές, με 2 back to back κατακτήσεις Euroleague (που θα μπορούσε και τρίτη, αλλά ο κορονοϊός του τη στέρησε) και μόλις έμεινε ελεύθερος ο μεγαλομέτοχος των “πρασίνων” όχι μόνο άδραξε την ευκαιρία, αλλά έκανε την… κλοπή του αιώνα, μιας και με τον Τούρκο τεχνικό η ομάδα έδειξε τα στοιχεία που της έλειπαν τα τελευταία χρόνια.
Όμως, εκτός από τον προπονητή, ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν και τα κατάλληλα κομμάτια, για να δημιουργήσει το παζλ και αυτά όχι μόνο ήρθαν, αλλά κούμπωσαν άμεσα. Σίγουρα το ρου της ιστορίας ήταν ο ερχομός του Κώστα Σλούκα, ο οποίος διέβηκε των Ρουβίκωνα, άλλαξε στρατόπεδο και από τα σίγουρα μονοπάτια του Ολυμπιακού, μπήκε σε ένα νέο πρότζεκτ που δημιουργόταν μέσα σε λίγους μήνες και αυτό ήταν και η αιτία για να έρθουν κι άλλοι παίκτες εγνωσμένης αξίας (Χουάντσο Ερνανγκόμεθ).
Η “ατυχία” με τον Ολυμπιακό και η αλλαγή στ0… τσιπάκι!
Έτσι το Τριφύλλι είχε δημιουργήσει ένα αξιόμαχο σύνολο με 11 νέους παίκτες, που όμως δεν είχε τη χημεία, πράγμα απολύτως λογικό, αλλά το πρόγραμμα δεν ήταν με το μέρος του. Οι συνεχόμενες αναμετρήσεις με τον Ολυμπιακό (Super Cup και πρεμιέρα Euroleague), σε μια ομάδα που ήταν δεμένη εδώ και τρία χρόνια, με τα αποτελέσματα να είναι ανεπιτυχή, έφεραν μια μικρή εσωστρέφεια στον ανυπόμονο κόσμο των “πρασίνων” και θεώρησαν πως η επένδυση θα πήγαινε στον… γκρεμό.
Το ρόστερ ήταν καλά δομημένο, αλλά έλειπε το… κερασάκι στην τούρτα που θα έδενε το σύνολο! Ο Κέντρικ Ναν ήρθε από το NBA και όχι μόνο βοήθησε τον Παναθηναϊκός σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά ήταν ο παίκτης κλειδί, μαζί με τον Κώστα Σλούκα στην οργάνωση, και τον Ματίας Λεσόρ στην εκτέλεση, επανέφερε την ομάδα στο δρόμο των επιτυχιών σε Ελλάδα και Ευρώπη, δείχνοντας πως η ομάδα φέρνει τις επιτυχίες και μαζί με τα άλλα παιδιά (Μήτογλου, Παπαπέτρου, Γκριγκόνις Ερνανγκόμεθ, κ.α) έφεραν τους τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Το “my way” του Αταμάν
Σίγουρα αυτή η χρονιά έχει ένα όνομα, Εργκίν Αταμάν. Ο Τούρκος τεχνικός δέχθηκε να δημιουργήσει μία νέα ομάδα από το… μηδέν και αυτή η πρόκληση δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος του έδωσε τα “κλειδιά” της ομάδα και πήρε τους παίκτες που πίστευε ότι θα μπορούσαν να εκπληρώσουν το πλάνο που είχε στο μυαλό του και τελικώς αποδείχθηκε η δουλειά του.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στις πρώτες του δηλώσεις ως νέος προπονητής του Παναθηναϊκού είχε πει πως ήρθε να πάρει το πρωτάθλημα και το ευρωπαϊκό. Πολλοί τον… χλεύασαν, μιας και θεώρησαν πως είπε αυτά ως ένδειξη… εντυπωσιασμού, αλλά ήταν αυτός που μίλησε… τελευταίος!
Ο Αταμάν πίστευε και πιστεύει μέχρι κεραίας τα όσα λέει. Όταν ήρθε στην Ελλάδα και πριν καν πραγματοποιήσει την πρώτη του προπόνηση έκανε λόγο για Final Four και ανάκτηση των ελληνικών σκήπτρων από τον Ολυμπιακό. Όταν έδειχνε να… στραβώνει η κατάσταση στην Euroleague όπου οι «πράσινοι» είχαν φτάσει στο σημείο να έχουν αρνητικό ρεκόρ, εκείνος έλεγε «κλείστε εισιτήρια για το Final Four».
Η απόλυτη δικαίωση του Σλούκα και οι απαντήσεις που έδωσε!
Το προηγούμενο καλοκαίρι στην Ευρώπη έγιναν πολλές μεταγραφές μεγάλων παικτών, αλλά σαν αυτή του Κώστα Σλούκα από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό δεν συγκρίνεται! Ήταν η είδηση της σεζόν, μιας και ένας παίκτης με τρεις κατακτήσεις Euroleague αποφάσισε να αλλάξει στρατόπεδο και να πάει από μια ομάδα… στρωμένη σε μια νέα, ήταν αυτή που “τράνταξε” τα πάντα και εκ του αποτελέσματος φάνηκε πως ήταν η σωστή.
Τόσο για το πόσο πολύ δικαιώθηκε ο Σλούκας βάσει αποτελεσμάτων (ομαδικών και ατομικών), όσο και για τα όσα είπε μετά το τέλος του 5ου τελικού όπου ηγήθηκε των «πρασίνων» προκειμένου να επιστρέψουν (και) στον θρόνο του ελληνικού μπάσκετ ύστερα από τρία χρόνια.
Μόνο και μόνο που τον έβλεπες στο παρκέ, έβλεπες πως ήταν ο πραγματικός μαέστρος εντός του παρκέ και η ηρεμία που έβγαζε στο παιχνίδι του ήταν αυτή που έδωσε το κίνητρο σε όλους να βγάλουν τον καλό τους εαυτό. Μάλιστα κατάφερε κάτι, που ελάχιστοι το έχουν πετύχει, κάνοντας παράλληλα κα την καλύτερη σεζόν στην καριέρα του.
Κατέκτησε την Euroleague στην πρώτη του χρονιά στον Παναθηναϊκό και παράλληλα στέφθηκε και MVP του Final Four για πρώτη φορά στην καριέρα του. Στο τελευταίο παιχνίδι των τελικών πραγματοποίησε ονειρική εμφάνιση (29π) και ήταν αυτός που έφερε το τρόπαιο του πρωταθλητή Ελλάδας στο ΟΑΚΑ.
Τώρα που πήρε φόρα ο Γιαννακόπουλος…!
Μετά από δύο χρόνια “απραξίας” ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ηγήθηκε στη νέα προσπάθεια του Παναθηναϊκού, για να τον δει ξανά πρώτο παντού, δείχνοντας το ίδιο πάθος με τον αείμνηστο πατέρα του Παύλο και θείο του Θανάση, που γιγάντωσαν το σύλλογο και τον έκαναν την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης.
Ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ έβαλε λεφτά για να φτιαχτεί ένα σύνολο αντάξιο της ιστορίας της ομάδας, αλλά κυρίως μάχες χωρίς να υπολογίζει αν θα αλλοιώσει έτσι την εικόνα του προς τα έξω, με όποιο κόστος, αδικώντας κάποιες φορές εαυτό του, καθώς δεν δίστασε να το κάνει μπροστά στην όποια αδικία υπήρξε απέναντι στον Παναθηναϊκό.
Euroleague, ΕΟΚ, διαιτησίες, τιμωρίες, αυτά που έχει βιώσει τα τελευταία αρκετά χρόνια το Τριφύλλι, είναι η επιτομή της ασέβειας προς το μέγεθός του και την προσφορά του στο άθλημα. Σε τέτοιο σημείο που σχεδόν μόνος του κρατούσε το άθλημα εντός συνόρων και φέτος την δυναμική του πανευρωπαϊκά ως μέγεθος κι όχι απλά στην κατάκτηση του τροπαίου.
Πολέμησε και συνεχίζει να το κάνει, όποιον προσπαθεί να στερήσει μια σταγόνα ιδρώτα αθλητή, ένα χιλιοστό χαμόγελου από τον οπαδό. Φανταστείτε πως δεν αναφέρουμε καν τα χρήματα που έδωσε, το ΟΑΚΑ που το κάνει το καλύτερο γήπεδο της Ευρώπης, την εμπιστοσύνη που «έχτισε» με τον κόσμο και κυρίως τη «μάχη» του κατά της βίας, ενώ έδειξε σε όλες τις μορφές πως ο Παναθηναϊκός είναι εδώ!
Το ιδανικό τέλος του φετινού παραμυθιού
Έτσι ο Παναθηναϊκός κατάφερε να γίνει ξανά ο Βασιλιάς στην Ευρώπη και να επιστέψει στο θρόνο του ως Πρωταθλητής Ελλάδας με τον έναν και μοναδικό τρόπο που δεν το είχε κάνει ποτέ στην ιστορία του. Για πρώτη φορά κατάφερε να κάνει την ολική ανατροπή, μιας και με το 0-2 στις πλάτες του λίγοι θεώρησαν πως θα τα έφερνε όλα… τούμπα, αλλά η καρδιά νικητών που είχαν οι παίκτες όχι έφεραν το τελικό αποτέλεσμα.
Ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε την πράσινη “παραζάλη” της κατάκτηση της Euroleague αποτέλεσμα να κάνει “break” με το… καλησπέρα στους τελικούς και να βρεθεί στο 0-2, το μέταλλο των πρωταθλητών Ευρώπης έκανε και πάλι την εμφάνισή του.
Φάνταζε δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Για τους παίκτες ωστόσο ήταν εφικτό. Παρά το γεγονός ότι είχαν βρεθεί και πάλι με την πλάτη στον τοίχο έχοντας μπροστά τους ολόκληρο βουνό να ανέβουν, έκαναν το 3/3 δείχνοντας περίσσια θέληση και αυταπάρνηση στους τελικούς και στο τέλος ήταν αυτή που χαμογέλασαν και πάλι!
ΥΓ: Ο φετινός τίτλος είναι διαφορετικός, καθώς για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, έλειπε ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια του Παναθηναϊκού. Ο Πάρης Δερμάνης δεν πρόλαβε να δει την ομάδα της καρδιάς του Πρωταθλητή, αλλά άπαντες τίμησαν τη μνήμη του με ξεχωριστό τρόπο.
Ο Ματίας Λεσόρ βγήκε στην απονομή φορώντας κάπα με τη μορφή του, ο γιος του Εργκίν Αταμάν Σαρπ φορούσε μπλουζάκι με τη μορφή του με ζωγραφισμένες καρδιές, ενώ ο Ερνανγκόμεθ έγραψε αφιέρωση στα παπούτσια του!
Σίγουρα, μαζί με τους Αφούς Γιαννακόπουλους θα κοιτούν από ψηλά τη φετινή επιτυχία και θα χαμογελούν από εκεί ψηλά, όντας δικαιωμένοι!