Η Βαρβάρα Φανίδη γράφει για τη μεγαλειώδη πρόκριση του Παναθηναϊκού στον τελικό στη Euroleague και τη διεκδίκηση της κούπας κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά και τα 40 λεπτά που απομένουν για το… όνειρο του 7ου!
Μία ακόμα βραδιά απόλυτου μπάσκετ πρόσθεσε ο Παναθηναϊκός και είναι μόλις 40 λεπτά μακριά από το… όνειρο, που αν στην αρχή της χρονιάς λέγαμε πως το Τριφύλλι, ούσα μια νέα ομάδα με 11 καινούργιους παίκτες, που την περσινή σεζόν τερμάτισε στη 17η θέση, όχι μόνο θα πέρναγε τα play off, αλλά θα διεκδικούσε το τρόπαιο της Euroleague θα μας έλεγε το λιγότερο τρελούς.
Όμως τελικά ένας ήταν αυτός. Ο Εργκίν Αταμάν το είχε πει από την πρώτη μέρα που υπέγραψε τους “πράσινους”, πως ο στόχος της ομάδας είναι το Final 4! Το έδειξε και το πίστεψε από την πρώτη στιγμή κα αν συνυπολογίσουμε πως δημιούργησε ένα σύνολο σχεδόν από το μηδέν και μέσα σε 9 μήνες “έβαλε τα γυαλιά” σε όλη την Ευρώπη, απέδειξε πως τα λόγια του τα μετέτρεψε σε πράξεις σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Η ευρωπαϊκή χρονιά του Παναθηναϊκού είναι πετυχημένη, ανεξάρτητα με την έκβαση του τελικού με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Στην 7η του παρουσία σε 8 τελικούς, θα ήθελε να ολοκληρώσει αυτό το μεγάλο ταξίδι με την κούπα, αλλά και αν τη χάσει κανένας δεν θα πει τίποτα, καθώς μόνο χειροκρότημα αξίζει αυτό το σύνολο, αν και σε 40 λεπτά τα πάντα μπορούν να συμβούν, μιας και όλα κρίνονται σε ένα παιχνίδι και τα πάντα είναι στο 50-50.
Όσο αφορά τώρα στην αναμέτρηση με τη Φενέρμπαχτσε, στην τελική και βάσει αριθμών, έγινε αυτό που… έπρεπε να γίνει στον τελικό. Θα αναμετρηθούν οι δύο καλύτερες ομάδες της σεζόν. Αυτή που τερμάτισε στην 1η θέση και αυτή που τερμάτισε στη 2η θέση. Πλέον είναι ένα ματς. Χωρίς προγνωστικά. Χωρίς φαβορί και αουτσάιντερ, αν και η Ρεάλ φέρεται να έχει τον πρώτο λόγο, ύστερα από αυτό που παρουσίασε στο δεύτερο ημιτελικό κόντρα στον Ολυμπιακό.
Οι «πράσινοι» έπαιξαν άμυνα για… σεμινάριο, καθώς οι Τούρκοι είχα 84 πόντους κατά μέσο όρο στην επίθεση και τους περιόρισε μόλις στους στους 57 πόντους, αριθμός που ισοδυναμεί με την καλύτερη αμυντική επίδοση της σεζόν, όπως και αριθμός που ισοδυναμεί με την χειρότερη επίθεση της τουρκικής ομάδας, όπου πλην του τρίτου δεκάλεπτου, που είχε πλησιάσει στον πόντο (51-50), σε κανένα άλλο σημείο του αγώνα δεν μπόρεσε να βρει ρυθμό.
Βέβαια στον τελικό απέναντι στη Ρεάλ θα χρειαστεί συνδυασμός της τέλειας άμυνας και της άμυνας “πνίξιμου μέχρι… θανάτου” για τη νίκη και το τρόπαιο! Απαραίτητη προϋπόθεση θα είναι να κρατήσει ο Παναθηναϊκός τους Μαδριλένους κάτω από τους 80 πόντους, μιας και το βάθος στο ρόστερ που έχουν οι Μαδριλένοι είναι τεράστιο και ταλέντο τους υπέρμετρο.
Άπαντες στον Παναθηναϊκό δικαιώθηκαν με τη φετινή χρονιά, όμως τρία πρόσωπα ήταν αυτά που παίρνουν ένα παράσημο μεγαλύτερο, μιας και αυτά έδωσαν το έναυσμα για τη μαγική χρονιά.
Αρχικά ο αρχηγός Κώστας Σλούκας, ο οποίος το προηγούμενο καλοκαίρι πήρε μίας από της μεγαλύτερες αποφάσεις στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και να αλλάξει στρατόπεδο, όντας από αρχηγός στο Ολυμπιακό και σε έναν οργανισμό που είχε χημεία, να έρθει σε ένα καινούργιο “σπίτι”, Παναθηναϊκό, και να είναι αυτός που θα “έχτιζε” τα θεμέλια και και να ζήσει όσα δεν… έζησε.
Δεύτερον ο Εργκίν Αταμάν, ο οποίος από τη πρώτη στιγμή, πίστεψε το όραμα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, μιας και από τον Ιούνιο που ήρθε στο Τριφύλλι ένα πράγμα είχε στο μυαλό του, που δεν ήταν άλλο από την επιστροφή του Παναθηναϊκού στην επιστροφή της Ευρώπης και τη νέα εποχή της ομάδας.
Πίστεψε περισσότερο απ’ όλους στην ομάδα του, στους παίκτες του, στο σταφ του και κατάφερε να κάνει δυνατό το… αδύνατο. Να πάρει μια ομάδα από τη 17η θέση να την αναγεννήσει, να τη φέρει δεύτερη και πλέον να την έχει στον τελικό και να διεκδικεί την κούπα.
Τέλος στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ο οποίος έκανε ότι έπρεπε για να φέρει τον Παναθηναϊκό ξανά στην κορυφή, “περπατώντας” τα βήματα του αείμνηστου πατέρα του Παύλου. Παρέδωσε τα κλειδιά στον Αταμάν, του έφερε τους παίκτες που ήθελε και δημιούργησε ένα σύνολο αντάξιο της ιστορία της και τα αποτελέσματα βγήκα άμεσα.
Κανένας δεν τον πίστευε και όλοι τον θεωρούσαν… τρελό, αλλά όχι μόνο δεν είναι, αλλά οι άλλοι δεν τον καταλάβαιναν και δεν τον πίστευαν. Ο Γιαννακόπουλος όμως το είχε πάρει απόφαση να το κάνει και το έκανε. Έκανε το όνειρο του πραγματικότητα.
Μπορεί για το… όνειρο το 7ου!
Πλέον ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ένα ματς πριν από το όνειρο! “One more” φώναζε ο Αταμάν στον Γιαννακόπουλο αρχικά και στους παίκτες του στα αποδυτήρια και έτσι είναι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το Τριφύλλι την τελευταία τριετία ήταν σε μια κάμψη και βρισκόταν στις χαμηλές θέσεις του βαθμολογικού πίνακα και μέσα σε λίγους στο σημείο να στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Ακούγεται απίστευτο, αλλά και κοντινό. Μόλις 40 λεπτά «χωρίζουν» τον Παναθηναϊκό από την κατάκτηση του 7ου ευρωπαϊκού τροπαίου στην ιστορία του και ότι και να γίνει, φώναξε σε όλη τη Ευρώπη πως η ομάδα ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ!